- Dit is een recensie van Ijsgrottentocht & gletsjertruck-avontuur op de Langjokull-gletsjer
Nieuwe tour op gletsjer Langjökull
Avontuur met ijsgrot en gletsjertruck op de gletsjer van LangjökullEen paar weken geleden gingen we op avontuur met onze vrienden van Sleipnir Tours! Wij raden u ten zeerste aan om hun nieuwe tour uit te proberen; Ice Cave & Glacier Truck Adventure op de Langjökull gletsjer❄🛻❄
Geplaatst door Traveo IJsland op donderdag 17 november 2022
Ik hoorde voor het eerst van Sleipnir Tour company via mijn collega. Hij vroeg of ik een dag met hen de Langjökull gletsjer wilde verkennen. Ik vroeg, "Sleipnir? Zoals het paard van de Noorse god Odin? Is dit een paardrijbedrijf? Zal ik een gletsjer verkennen op een paard? Is dat niet te koud voor het paard? En voor mij?".
Hij verzekerde me dat Sleipnir weliswaar het paard van Odin was, maar dat het bedrijf geen paardrijbedrijf was. Daarom zouden er geen paarden bevriezen op de top van een gletsjer.
Het bedrijf dankt zijn naam aan de gigantische gletsjertruck die ze gebruiken. Het verband tussen het voertuig en het mythologische paard is de manier waarop ze reizen; het paard van Odin heeft acht benen, en de auto heeft acht wielen.
Hierdoor geïntrigeerd, stemde ik toe om te gaan.
Ontmoetingspunt bij Gullfoss waterval
Op een zaterdagochtend in oktober ging ik op weg naar de Gullfoss waterval, het ontmoetingspunt voor mijn avontuur. Gullfoss is een deel van de Golden Circle routeen omdat ik Reykjavík vroeg verliet, had ik tijd voor een snelle stop in het Nationaal Park Þingvellir.
- Als u in de zomermaanden komt, kunt u de gletsjer verkennen op Ontdekkingstocht door ijs en sneeuw: Een must-see gletsjertocht op de Langjökull gletsjer
Bij Gullfoss vond ik al snel de bus die me naar de gletsjer zou brengen. Nadat we de vriendelijke gids en de rest van de groep hadden ontmoet, gingen we via een bergweg de hooglanden in.
Hoewel de tour nog niet officieel begonnen was, vond ik de tocht naar de gletsjer fascinerend en het vermelden waard. Het uitzicht tijdens de hele tocht was een desolate rotswoestijn die zo uit een post-apocalyptische sciencefictionfilm had kunnen komen. De zwarte rotsen werden al snel wit van de sneeuw naarmate we hoger op de berg kwamen.
Reuze Gletsjer Vrachtwagen
We stopten aan de voet van de Langjökull gletsjer en stapten uit de tourbus. Voor ons stonden twee enorme gletsjertrucks; Sleipnir 1 en Sleipnir 2.
Sleipnir 1 is de grootste gletsjertruck ter wereld. Elk van de acht banden is 78 inch, veel langer dan ik of iemand anders op deze tour, en de carrosserie is 15 meter lang. De truck heeft ook 800 pk en is gebruikt als reddingsvoertuig voor andere grote gletsjertrucks.
Sleipnir 2 is iets kleiner dan zijn grote broer, maar nog steeds indrukwekkend groot. Zijn banden zijn "slechts" 65 inch, en het lichaam "slechts" 12 meter (of ongeveer de lengte van twee giraffen die achter elkaar liggen).
Nadat we de enorme vrachtwagens van buiten hadden verkend, gingen we naar binnen en namen plaats in een comfortabele leren stoel. Het begin van de reis was een beetje hobbelig; we zaten nog steeds op de berg en reden over grind en grotere rotsen.
De gids vertelde ons dat we moesten letten op de trillingen in de truck toen we de gletsjer naderden, omdat we moesten kunnen voelen wanneer het voertuig de gletsjer opreed. En ze hadden gelijk! Plotseling werd de rit veel soepeler.
Natuurlijke ijsgrot op Langjökull gletsjer
Uit het raam van de enorme gletsjertruck kijken was surrealistisch. Je zag niets dan wit. Witte sneeuw, witte lucht, witte heuvels. Net als de rit vanaf Gullfoss was het weer zo'n onwerkelijke ervaring die zo uit een film leek te komen.
We stopten op de top van de gletsjer, en de gids overhandigde ons stijgijzers om ons stevig op deze oude ijskap te houden. Toen ik uit het voertuig stapte, keek ik om me heen en zag nog steeds niets dan wit. Het is zo vreemd om te bedenken hoe enorm ik een paar tellen geleden nog dacht dat deze truck was. Want nu leek hij zo klein vergeleken met de onmetelijkheid van de gletsjer.
Ik bedacht ook hoe ver ik van alles verwijderd was; er waren geen tekenen van iets levends. Geen gebouwen, geen wegen en geen dieren, zelfs geen vogels. Niets waagde zich zo ver op de gletsjer... behalve wij.
We speelden een tijdje op de gletsjer, bouwden sneeuwpoppen, gooiden sneeuwballen... je weet wel, de gebruikelijke dingen die je doet als je bovenop een 7.800 jaar oude gletsjer staat. Maar toen was het tijd om in de gletsjer.
Ik volgde de gids en daalde af in een natuurlijke ijsgrot. De wanden van de grot waren hoog en helder blauw, maar de grot was donker van binnen. De gids had een zaklamp en de meesten van ons gebruikten onze telefoons om de weg te verlichten. Op een gegeven moment wees de gids op luchtbellen in de wanden van de grot en op asresten van een eerdere vulkaanuitbarsting.
Na ongeveer een miljoen foto's te hebben gemaakt in de ijsgrot en bovenop de gletsjer, was het tijd om terug te gaan. We reden weer door het wit van de gletsjer in de Sleipnir truck, gevolgd door niets anders dan de zwarte rotswoestijnen van de Hooglanden totdat we Gullfoss bereikten. Daar nam ik afscheid van de gidsen en reed terug naar Reykjavík, met een snelle stop bij Geysir om mijn Golden Circle-route te voltooien.