Gillian Foulger, emeritus hoogleraar geofysica aan de afdeling Aardwetenschappen van de Durham University, publiceerde het idee van een Icelandia samen met haar collega's in een hoofdstuk van een nieuw boek, In de voetsporen van Warren B. Hamilton: Nieuwe ideeën in de aardwetenschappen.
Waar ligt IJsland?
De onderzoekers zeggen dat dit nieuwe continent zich onder water zou kunnen uitstrekken van Groenland tot het Europese vasteland, met een oppervlakte van 600.000 vierkante kilometer. Als ze het gebied ten westen van Groot-Brittannië tot een 'Groot-IJsland' rekenen, dan is de landmassa groter dan Australië oftewel een miljoen vierkante kilometer.
Theorieën uitdagen
De theorie van Pangea draait om een reusachtig supercontinent dat bestond tijdens het late Paleozoïcum en het vroege Mesozoïcum. Algemeen wordt aangenomen dat het meer dan 50 miljoen jaar geleden uiteenviel. Maar als wetenschappers deze nieuwe theorie kunnen bewijzen, betekent dit dat Pangea in feite niet volledig uiteengevallen is.
Deze nieuwe theorie stelt ook enkele lang gekoesterde wetenschappelijke ideeën over de omvang van de oceanische en continentale korst ter discussie. Evenals de vorming van vulkanische eilanden, zoals IJsland.
Professor Foulger zei over de nieuwe theorie,
"Tot nu toe heeft IJsland geologen voor een raadsel gesteld, omdat bestaande theorieën dat het gebouwd is op en omgeven door oceaankorst niet ondersteund worden door meerdere geologische gegevens. De korst onder IJsland is bijvoorbeeld meer dan 40 km dik - zeven keer dikker dan de normale oceaankorst. Dit kon eenvoudigweg niet worden verklaard.
Professor Gillian Foulger, Universiteit van Durham
"Toen we echter de mogelijkheid overwogen dat deze dikke korst continentaal is, waren onze gegevens plotseling allemaal logisch. Hierdoor realiseerden we ons meteen dat het continentale gebied veel groter was dan IJsland zelf - er ligt daar een verborgen continent onder de zee.
"Er is fantastisch werk te doen om het bestaan van Icelandia te bewijzen, maar het opent ook een compleet nieuwe kijk op ons geologisch begrip van de wereld. Iets dergelijks zou op veel meer plaatsen kunnen gebeuren.
"We zouden uiteindelijk kunnen zien dat kaarten van onze oceanen en zeeën hertekend worden naarmate ons begrip van wat er onder ligt verandert."
